วัดโรคุอนจิ (วัดทอง) พลาดไม่ได้เมื่อไปเที่ยวเกียวโต

วัดโรคุอนจิ หรือที่คุ้นเคยกันในชื่อของคินคะคุจิ (วัดทอง หรือ วัดพลับพลาทอง) ชื่อของ “โรคุอนจิ” นั้นเป็นชื่อเต็มของวัดที่ใช้มาตั้งแต่ตอนเริ่มสร้างในปีค.ศ.1397 (พ.ศ.1940) เคยถูกเรียกว่า “คิตะยามะ เด็น” และเป็นที่พักของโยชิมิสึ อาชิคากะ โชกุนในสมัยมุโรมาจิ โดยแต่เดิมวัดทองนั้นสร้างขึ้นเพื่อเป็นสถูปเก็บอัฐิ 

ความสวยงามของวัดทองนั้นไม่ด้วัดกันแค่สีทองของตัวอาคารเท่านั้น แต่เป็นการผสมผสานของธรรมชาติและสิ่งประดิษฐ์ทางวัฒนธรรม ทั้งบ่อน้ำทีสะท้อนให้เห็นความสวยงามของตัวอาคาร บวกกับความสวยงามของแต่ละฤดูกาล ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้สีเขียวในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ใบ้ไม้แดงในฤดูใบไม้ร่วง และหิมะในฤดูหนาว ต่างก็มีความสวยงามที่ลงตัวและแตกต่างกันไปในแต่ละฤดู

ตัวอาคารที่เราเห็นนั้นจริงๆแล้วไม่ใช่ตัวอาคารดั้งเดิม มีการสร้างขึ้นใหม่มาแล้วราว 10 ครั้ง ก่อนหน้านี้ (ปัจจุบันอายุราว 600 ปี) ในปีค.ศ.1950 เคยเกิดไฟไหม้ เกิดการเสียหายแทบทั้งหมด ซึ่งก็มีข่าวลือว่าคนที่วางเพลิงนั้นอิจฉาความสวยงามของวัดทอง 

หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น วัดทองก็ยังคงเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงของเกียวโต และคงความสวยงามเอาไว้ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ว่ากันว่าการบูรณะนั้นมีค่าใช้จ่ายราว 730 ล้านเยน (ประมาณ 220 ล้านบาท) และเชื่อหรือไม่ว่าการก่อสร้างครั้งแรกนั้นมีมูลค่ามากกว่านี้เสียอีก

เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ต้องไปเห็นด้วยตาตัวเองสักครั้ง

สามารถติดตามเรื่องราวจากประเทศญี่ปุ่นกับ Japankuru ได้ทาง facebook