ฉลองครบรอบ 100 ปี ฮาจิโกะกับ 10 เรื่องราวเกี่ยวกับฮาจิโกะ (ตอนที่ 2)

ในช่วงแรก ๆ คนส่วนใหญ่มองฮาจิโกะว่าเป็นหมาจรจัด มีทั้งคนที่มารังแก บางคนก็ถึงขั้นเตะหรือไล่ให้พ้นทาง จนกระทั่งในปี 1932 มีนักข่าวได้ลงตีพิมพ์บทความเล่าเรื่องราวความเป็นมาอันน่าประทับใจของฮาจิโกะที่มีต่อเจ้านายลงในหนังสือพิมพ์ ทำให้สายตาที่ทุกคนมีต่อฮาจิโกะเปลี่ยนไป

จากหมาจรจัดมอมแมมตัวใหญ่กลายเป็นฮาจิโกะยอดสุนัขผู้ซื่อสัตย์ จนถึงขนาดมีเสียงเรียกร้องให้สร้างรูปปั้นขึ้นมาตั้งแต่ตอนที่ฮาจิโกะยังมีชีวิตอยู่เลยทีเดียว  เล่ากันว่าหลังรูปปั้นเสร็จฮาจิโกะก็จะมาคอยเจ้านายอยู่ที่ข้าง ๆ รูปปั้นของตัวเองอีกที

เล่ากันว่าหลังจากเรื่องราวของฮาจิโกะถูกเผยแพร่ลงในหนังสือพิมพ์ก็ทำให้เกิดเป็นกระแสฮาจิโกะบูม ที่หน้าสถานีชิบูย่ามีการขายอาหารและสินค้าที่เป็นชื่อหรือเกี่ยวกับฮาจิโกะอย่างครึกครื้น แถมยังเล่ากันว่ามีเด็กเข้าคิวต่อแถวกันยาวเหยียดเพื่อรอลูบหัวฮาจิโกะอีกต่างหาก

จากนั้นได้มีการสร้างสุสานของฮาจิโกะไว้ใกล้กับสุสานของตระกูลอุโอโนะซึ่งตั้งอยู่ภายในสุสาน Aoyama (東京都青山霊園)

สุสานของฮาจิโกะมีลักษณะเป็นเหมือนบ้านหมาเล็ก ๆ ทำจากหินตั้งอยู่เคียงข้างกับสุสานของศ.อุเอโนะผู้เป็นนาย เป็นอีกหนึ่งสถานที่ที่แฟน ๆ ของฮาจิโกะจากทั่วโลกมักจะมาเยียมเยือนพร้อมวางดอกไม้หรือนกกระเรียนพับไว้ให้

หัวข้อนี้ออกจะทำลายความฝันและภาพจำที่สวยงามอยู่สักหน่อย แต่ก็เป็นอีกหนึ่งมุมที่อาจจะช่วยบรรเทาความโศกเศร้าที่มีต่อความเดียวดายของฮาจิโกะลงได้บ้างก็ได้ เป็นเรื่องราวขำ ๆ จากคุณตาคุณยายที่เคยเห็นฮาจิโกะตัวเป็น ๆ แถวสถานีชิบูย่า 

ปัจจุบันชิบูย่ามีภาพลักษณ์เป็นใจกลางเมืองที่ทันสมัยและพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากที่สุดแห่งหนึ่งในโตเกียว แต่ในสมัยที่ฮาจิโกะยังมีชึวิตอยู่นั่น แถว ๆ หน้าสถานีเป็นแค่ลานที่มีแผงขายไก่ย่างเรียงรายเต็มไปหมด ซึ่งก็มีหลายคน ๆ แบ่งไก่หรือไม่ก็โยนไก่แข็ง ๆ (ที่ตัวเองไม่อยากกิน) ให้ฮาจิโกะ ทำให้คุณตาคุณยายหลายคนเล่าแบบขำ ๆ ว่าฮาจิโกะอาจจะมาที่หน้าสถานีเพื่อมาหาไก่กินก็ได้ (อ้าว)